
زخمهای عروقی یا زخمهای وریدی زخمهای مزمن و شدیدی به شمار میروند. این زخمها با نشانهها و علائم معلومی همراه هستند که فرد در صورت مشاهده آنها به این بیماری مشکوک میشود. در این حالت فرد جهت درمان زخم عروقی به پزشک متخصص عروقی مراجعه میکند.
این زخمها معمولا در افراد مسن و مبتلایان به بیماری فشار خون بیشتر دیده میشود؛ اما این دلیل بر این موضوع نیست که افراد جوان از این بیماری مستثنی هستند. دلایل زیادی سبب این بیماری میشود که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
ممکن است برای افرادی که به این بیماری دچار میشوند سوالهایی از این قبیل مطرح شود که:
- چرا این زخمها بهوجود میآیند؟
- برای درمان آنها چه راههایی وجود دارد؟
- آیا درمان آن به طور قطعی خواهد بود؟
- آیا داروهایی که برای درمان این بیماری تجویز میشود عوارض دارد؟
در این مقاله ما به این سوالات پاسخ خواهیم داد.
زخمهای عروقی چرا به وجود میآیند؟
قلب خون را از طریق رگها و شریانها به اعضای دیگر بدن منتقل میکند. اگر در دریچه رگها اختلالی ایجاد شود، رگها خون را به صورت یکطرفه به سمت قلب هدایت نمیکنند. به این امر نارسایی وریدی میگویند. در صورت وجود فشار خون وریدی، شریانها از جانب رگها فشار مناسب را دریافت نمیکنند و خون به همان اندازه وارد یا خارج نشده و منجر به اختلال در پمپاژ خون میشود.
فشار خون وریدی ممکن است باعث دراز شدن رگهای خونی شود که در این صورت پروتئینهای خون در فضای خارج از عروق منتشر میشوند و منجر به جداسازی فاکتورهای رشد و در نهایت جلوگیری از بهبود زخم خواهند شد.
نارسایی وریدی در رگهای خونی کوچک منجر به تجمع گلبولهای سفید و آزادسازی فاکتورهای التهاب و رادیکالهای آزاد میشود. این عوامل در ایجاد زخمهای عروقی و روند درمان زخم عروقی اثر بهسزایی دارند.
در چه افرادی این بیماری ریسک بیشتری دارد؟
در بالا اشاره کردیم که افراد مسن مبتلا به بیماری فشار خون که اغلب بیتحرک هستند بیشتر امکان ابتلاء به این بیماری را دارند و در نتیجه این افراد به درمان زخم عروقی بیش از سایرین نیاز خواهند داشت.
حال میخواهیم به برخی عوامل دیگر که منجر به این بیماری میشوند اشاره کنیم. این عوامل به شرح زیر است:
- چاقی یا اضافه وزن باعث افزایش فشار در پاها میشود
- واریس پا که در طولانی مدت منجر به ایجاد زخمهای عروقی خواهد شد.
- تجربه شکستگی پا که منجر به اختلال در راه رفتن میشود.
- تجربه جراحی پا مانند تعویض زانو که از حرکت فرد ممانعت میکند.
به طور کلی میتوان اینطور بیان کرد که تحرک کم و در مواردی ایستادن زیاد منجر به ایجاد زخمهای عروقی خواهد شد.
علائم و نشانههای زخم عروقی
همانطور که گفتیم در اندامهای تحتانی مخصوصا قوزک و ساق پاها بیشتر این زخمها مشاهده میشوند. اگر پوست شما تغییر رنگ داده و به رنگ بنفش یا قهوهای درآمد بهتر است نسبت به آن مشکوک شوید. این تغییر رنگ ناشی از برگشت خون است. در طولانی مدت این احتمال وجود دارد که با زخمهایی مواجه شوید که اطراف این زخمها دچار سوزش، خارش، خشکی، التهاب و بعضا درد میشوند؛ در حالی که در محل زخمها هیچ احساس دردی ندارید.
باید توجه داشته باشید که درمان زخم عروقی با زخمهای شریانی متفاوت هستند. زخمهای عروقی معمولا در قسمتهای میانی پا و عضلههای داخلی آن قرار دارند در حالی که زخمهای شریانی در قسمتهای جانبی پا و برجستگی استخوان پا دیده میشوند. ظاهر زخم عروقی کم عمق و دارای لبههای شیبدار است در صورتی که این امکان وجود دارد که یک زخم شریانی عمیق باشد و ظاهری به شکل سوراخ داشته باشد. زخمهای عروقی به دلیل وجود ترشحات مرطوب هستند در حالی که زخمهای شریانی معمولا خشک دیده میشوند. پوست اطراف زخم عروقی متورم است و اثراتی از وجود واریس نیز به چشم میخورد. اما در اطراف زخم شریانی، پوست کمرنگ و بدون مو است. همچنین هر دو زخم ممکن است دردناک باشند؛ اما زخم شریانی با متورم شدن پا دردناکتر خواهد بود.
در صورتی که درمان زخم عروقی جدی گرفته نشود، ممکن است فرد را دچار عفونت کند. از علائم عفونت میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش ترشحات ساطع شده از زخم؛
- تب؛
- افزایش التهاب در اطراف زخم؛
- بزرگتر شدن زخم.
باید اشاره کرد که وجود عفونت در روند بهبودی زخم شما اختلال ایجاد کرده و منجر به طولانی شدن طول درمان میشود.
درمان زخم عروقی
خوشبختانه راههای زیادی برای درمان زخم عروقی وجود دارد. راههایی که به صورت طبیعی و با استفاده از دارو و یا حتی عمل جراحی به یاری بیمار میآیند. میخواهیم به این روشهای درمانی اشاره کرده و معایب و مزایای آنها را بررسی کنیم.
داروها
یکی از رایجترین راههای درمان زخمهای عروقی استفاده از داروهای شیمیایی است. همانطور که میدانیم این داروها در کنار درمان زخم عوارضی نیز دارند. برخی از داروهایی که معمولا پزشکان برای درمان زخمهای عروقی تجویز میکنند، به شرح زیر هستند:
- پنتوکسیفیلین؛ این دارو که با کاهش تجمع پلاکتها کار میکند، جهت افزایش خون و اکسیژن رسانی به بافتهای آسیب تجویز میشود. از عوارض احتمالی آن میتوان به حالت تهوع، اختلالات گوارشی، سرگیجه اشاره کرد.
- سولوداکسید؛ تشکیل لختههای خون و التهاب را کاهش میدهد و باعث درمان زخم میشود.
- آسپرین؛ این داروی خوراکی با تقویت خونرسانی منجر به تسریع روند درمان زخم عروقی خواهد شد. البته این دارو به عنوان گزینهای احتمالی در درمان زخم پیشنهاد میشود و هنوز تحقیقات برای تأیید این دارو به عنوان یک راه مؤثر درمانی ادامه دارد.
پیوند پوست
پیوند پوست و استفاده از پوست مصنوعی از راههای دیگر درمان زخمهای عروقی است. در این مورد از دولایه پوست حیوانی دارای کلاژن برای پوشاندن زخمهای عروقی استفاده میکنیم. این لایههای پوستی با دفع فاکتورهای رشد به بهبود زخمها کمک میکنند.
تحقیقات نشان داده است که استفاده از پوست مصنوعی با بانداژ فشرده در مقایسه با بانداژهای ساده مفیدتر است.
عمل جراحی
این عمل به صورت موضعی است و در طول عمل از بیهوشی موضعی استفاده میشود. عمل جراحی یک راه مناسب برای درمان زخم عروقی به شمار میرود؛ اما باید توجه داشت که این بیماری قابل برگشت است. با انجام عمل جراحی از ظهور دوباره زخمها به مدت طولانی در امان باشید. همچنین انجام عمل جراحی در ۹۸ درصد موارد منجر به بهبودی بالینی در افراد شدهاست.
پانسمان و درمان زخم عروقی
هنوز به طور کامل درمان موضعی و تأثیر پانسمان روی زخمهای عروقی تأیید نشدهاست؛ اما بانداژهای حاوی نقره احتمال بهبود زخمهای عروقی را افزایش میدهند. در سال ۲۰۱۳ بررسی با هدف مشاهده تأثیر پانسمان روی درمان زخم انجام شد و پزشکان دریافتند که برای پی بردن به این موضوع نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه دارند.
درمان زخم عروقی طبیعی
این روزها معمولا افراد ترجیح میدهند که از گیاهان دارویی استفاده کنند؛ زیرا نسبت به مواد شیمیایی عوارض کمتری دارند و معمولا با هزینههای کمتری قابل دسترس هستند. گزینههایی که به صورت طبیعی برای درمان این بیماری پیشنهاد میشوند شامل عسل و نمک هستند. اما بهبود زخمهای عروقی با این مواد به طور کامل تأیید نشدهاست.
کلام آخر
در این مقاله به علائم و نشانههای زخمهای عروقی اشاره شد. توصیه میشود با مشاهده این علائم حتما به پزشک متخصص عروقی مراجعه کنید. راههای درمانی متفاوتی برای بهبود زخمهای عروقی وجود دارد که در بالا به همه آنها اشاره شد. اما باید توجه داشته باشید که این زخمها بعد از بهبود نیز امکان بازگشت دارند. از جمله توصیههایی که بعد از درمان زخم عروقی مطرح میشود پیادهروی با جورابهای ساق بلند است.
Source: www.healthline.com, www.nhs.uk, www.webmd.com
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.