عفونت زخم های جراحی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) عفونت محل جراحی (SSI) را عفونتی که بعد از عمل در قسمتی از بدن که جراحی در آن انجام شده است تعریف می کند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری می گوید عفونت می تواند سطحی باشد و فقط پوست را شامل شود یا عفونت به صورت جدی ایجاد شود که شامل درگیری ساختارهای عمیق تر مانند بافت زیر پوست و اندامها است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ابزارها و دستورالعملهایی را برای جلوگیری از SSI ها به همراه آموزش به مردم ارائه می دهد. آموزش عمومی شامل نکات و توصیه هایی در مورد نحوه جلوگیری از آلودگی های زخم جراحی در بیمار است. اگرچه با رعایت مراحل ممکن است از آلوده شدن زخم جراحی جلوگیری شود ، اما همیشه احتمال درگیر شدن بیمار به زخم در زمان مراقبت های بعد از عمل وجود دارد.

طبق آمار منتشر شده اخیر ، تقریباً 2٪ تا 5٪ از بیماران دارای جراحی SSI را تجربه می كنند كه تعداد این افراد سالانه 300000 نفر در ایالات متحده است. علاوه بر این، عفونت محل جراحی 20٪ از تمام عفونت ها است و آنها از رایج ترین و پر هزینه ترین عفونت ها در بیمارستان هستند. این عفونت سالانه حدود 3.5 میلیارد دلار تا 10 میلیارد دلار هزینه دارد و مدت اقامت بیمار در بیمارستان را 7 الی 9 روز افزایش می دهد.

طبقه بندی زخم های جراحی

زخم های ناشی از عمل جراحی مشترکات زیادی با زخمهای سایر عوامل دارند. با این حال ، تفاوت های قابل توجهی در طبقه بندی آنها  و همچنین در روشهای مراقبت توصیه شده که باعث بهبودی این زخم ها می شود ، وجود دارد. برای درک این تفاوت ها ، درک طبقه بندی زخم های جراحی مهم است.

• زخم های تمیز: این زخم ها هیچ نشانه ای از عفونت یا التهاب را نشان نمی دهند و خطر این زخم ها برای ایجاد عفونت معمولاً کمتر از 2٪ است.  در این نوع زخم ها هیچگونه اندام داخلی درگیر نمی شود^.
• زخم های آلوده به تمیز: این زخم ها نیز هیچ نشانه ای از عفونت نشان نمی دهند ، اگرچه در طی روش هایی اندام های داخلی را درگیر می کنند. خطر ابتلا به عفونت محل جراحی (SSI) در این نوع زخم معمولاً کمتر از 10٪ است.
• زخم های آلوده: این زخم ها، زخم های تازه و بازی هستند که باعث درگیر شدن اندام ها یا از بین بردن اندام داخلی می شوند ، به این معنی که خون یا مایعات دیگر از اندام ها می توانند در زخم ریخته شود. یک مثال این موضوع در عمل جراحی است که دستگاه گوارش درگیر می شود ، که در این عمل خطر ابتلا به این مشکل بسیار زیاد است. خطر ابتلا به این مشکل تقریباً 13 تا 30 درصد است.
• زخم های آلوده به آلودگی: این زخم ها دارای عفونت هایی هستند که قبل از جراحی وجود داشته اند  و خطر ابتلا به SSI در این نوع زخم ها بسیار زیاد است ، میزان خطر ابتلا به این مشکل نزدیک به 40٪ در افراد است.

اقدامات پیشگیری از عفونت زخم جراحی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی

اقدامات احتیاطی زیادی برای کارمندان مراقبت های بهداشتی وجود دارد. برخی از این اقدامات احتیاطی دهها سال است که انجام می شود .تمیز کردن دست و بازوها تا آرنج درست قبل از عمل سالهاست که مرسوم است و همچنین شستن دستها با صابون و آب قبل و بعد از مراقبت از بیمار یکی از اقدامات پیشگیرانه مهم است. یک عادت معمول دیگر این است که موهای خود را قبل از جراحی تراشیده ، به این علت که مو باکتری هایی را به همراه دارد که احتمالاً باعث آلودگی محل عمل می شوند. با این حال وسایل مخصوص باز هم مورد نیاز است این وسایل ممکن است شامل روکش برای مو ، ماسک ، لباس و دستکش باشد. پاکسازی محل جراحی با صابون برای از بین بردن باکتریها قبل از عمل ، هنوز یک استاندارد مراقبتی مهم است. بحث هایی در مورد تجویز آنتی بیوتیک ها قبل و بعد از عمل وجود دارد.

اقدامات پیشگیری از عفونت زخم جراحی برای بیماران

خطرات قابل اصلاحی وجود دارد که بیمار می تواند در تلاش برای کاهش احتمال خطر ایجاد زخم انجام دهد. اگر بیماران سیگار می کشند ، به آنها توصیه می شود در اسرع وقت ترک کنند.  بیمارانی که سیگار می کشند ، بیشتر از افراد غیر سیگاری ، در معرض عفونت و عوارض بعد از عمل قرار دارند. هرگونه مشکل پزشکی باید به پزشک گزارش شود. اگر مشکلات به درستی درمان نشود ، مشکلات می توانند در جراحی تأثیر زیادی بگذارند.

به بیماران یادآوری كنید كه قبل از عمل از هر روشی برای اصلاح استفاده نکنند. تراشیدن با هر نوع تیغ می تواند باعث تحریک پوست ، ایجاد زخم یا بریدگی در پوست و ایجاد عفونت شود.

هرکسی که وارد اتاق بیمار می شود و هر کسی که از اتاق بیمار خارج می شود باید دست خود را بشوید یا از محلول پاک کننده دست استفاده کند ، از جمله متخصصان مراقبت های بهداشتی و بازدید کنندگان. علاوه بر این ، مطمئن شوید که بیمار نیز دست خود را تمیز می شوید.( خصوصاً بعد از استفاده از دستشویی یا در حین مراقبت شخصی)

در صورت مشاهده تب در بیمار بلافاصله علائم را به جراح گزارش دهید و وجود عفونت را در محل جراحی بررسی کنید. علائم عفونت می تواند شامل قرمزی ، درد ، زهکشی ، بو ، تب یا ضعف عمومی باشد.

قبل از مرخص شدن بیمار از مرکز ، به آنها بگویید که آیا آنها شرایط استحمام را دارند یا خیر.اگر هنوز آنها برای استحمام آماده نشده اند ، دستورالعمل هایی در مورد بهترین راه حفظ بهداشت شخصی ارائه می شود. همچنین در مورد اینکه چند روز بعد از عمل بیمار می تواند حمام کند ، با پزشک صحبت کنید.

همچنین با پزشک صحبت کنید که آیا بیمار نیاز به تغییر پانسمان زخم دارد یا خیر (در صورت وجود پانسمان).اگر پانسمان وجود دارد این پانسمان تا چه زمانی باید روی زخم بماند و در چه زمان هایی باید تعویض شود.  همچنین در مورد اینکه چه نوع پانسمانی برای بیمار مناسب است با پزشک صحبت کنید.

نتیجه

برای جلوگیری از SSI ، هم متخصصان مراقبت های بهداشتی و هم بیماران باید نکاتی را رعایت کنند. متخصصان مراقبت های بهداشتی حتما قبل از برقراری ارتباط با بیمار در صورت لزوم وسایل مناسب  را تهیه می کنند. بیماران باید برای کاهش عوامل خطرزا که ممکن است وجود داشته باشد با پزشک خود صحبت کند. از آنجایی که SSI پرهزینه ترین و رایج ترین عفونت های بیمارستانی است ، ضروری است که زخم های جراحی به درستی درمان شود و برای جلوگیری از عفونت کنترل شود.

Source: www.woundsource.com, www.woundsource.com