آیا انواع مختلفی از زخم های باز وجود دارد

زخم باز چیست؟

زخم باز آسیبی است که شامل شکستگی خارجی یا داخلی در بافت بدن است که معمولاً پوست را درگیر می کند. تقریباً هر کسی در مقطعی از زندگی خود یک زخم باز را تجربه خواهد کرد. بیشتر زخم های باز جزئی هستند و در خانه قابل درمان هستند.

سقوط، تصادف با اجسام نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در صورت وقوع یک حادثه جدی، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. این امر به ویژه در مواردی که خونریزی زیاد باشد یا خونریزی بیش از 20 دقیقه طول بکشد صادق است.

آیا انواع مختلفی از زخم های باز وجود دارد؟

چهار نوع زخم باز وجود دارد که بسته به علت آنها طبقه بندی می شوند.

ساییدگی:

ساییدگی زمانی رخ می دهد که پوست شما روی یک سطح زبر یا سخت ساییده یا خراشیده شود. معمولاً خونریزی زیادی وجود ندارد، اما برای جلوگیری از عفونت، زخم باید شسته و تمیز شود.

پارگی:

پارگی بریدگی یا پارگی عمیق پوست شما است. جراحات با چاقو، ابزار و ماشین آلات از علل شایع پارگی هستند. در مورد پارگی های عمیق، خونریزی می تواند سریع و گسترده باشد.

خلیدگی:

خلیدگی سوراخ کوچکی است که توسط یک جسم بلند و نوک تیز مانند میخ یا سوزن ایجاد می شود. گاهی اوقات، یک گلوله می تواند باعث  زخم خلیدگی شود.

خلیدگی ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشند، اما این زخم ها می توانند به اندازه ای عمیق باشند که به اندام های داخلی آسیب برسانند. اگر حتی یک زخم سوراخ کوچک دارید، برای تزریق واکسن کزاز و جلوگیری از عفونت به پزشک مراجعه کنید.

له شدگی:

پارگی جزئی یا کامل پوست و بافت زیرین آن است. بیرون زدگی معمولاً در هنگام تصادفات خشونت آمیز مانند تصادفات، انفجار و شلیک گلوله رخ می دهد. خونریزی شدید و سریع دارند.

زخم های باز چگونه درمان می شوند؟

برخی از زخم ها ممکن است در خانه درمان شوند و برخی دیگر ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک برای یک رویکرد پزشکی داشته باشند.

مراقبت در منزل برای زخم های جزئی:

زخم های جزئی را می توان در خانه درمان کرد. ابتدا زخم را بشویید و ضد عفونی کنید تا همه کثیفی ها و زباله ها پاک شوند. برای کنترل خونریزی و تورم از فشار و ارتفاع مستقیم استفاده کنید.

هنگام پیچیدن زخم، همیشه از یک پانسمان یا بانداژ استریل استفاده کنید. زخم های بسیار جزئی ممکن است بدون پانسمان بهبود یابد. شما باید زخم را به مدت پنج روز تمیز و خشک نگه دارید. همچنین باید مطمئن شوید که استراحت کافی دارید.

درد معمولاً با زخم همراه است. می توانید طبق دستورالعمل روی بسته استامینوفن مصرف کنید. از محصولات حاوی آسپرین خودداری کنید زیرا می توانند باعث خونریزی یا طولانی شدن آن شوند.

در صورت کبودی یا تورم از یخ استفاده کنید . اگر زمانی را در خارج از منزل می گذرانید، از کرم ضد آفتابی که فاکتور محافظتی در برابر آفتاب  دارد، روی آن ناحیه استفاده کنید تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:

اگرچه می توانید برخی از زخم ها را در خانه درمان کنید، اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• یک زخم باز عمیق تر از 2/1 اینچ است
• وقتی  خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود
• وقتی  خونریزی بیش از 20 دقیقه طول می کشد
• وقتی خونریزی نتیجه یک تصادف جدی است

درمان های پزشکی:

پزشک شما ممکن است از تکنیک های مختلفی برای درمان زخم باز شما استفاده کند. پس از تمیز کردن و احتمالاً بی حس کردن ناحیه، پزشک ممکن است زخم را با استفاده از چسب پوست، بخیه ببندد. در صورت داشتن زخم خلیدگی ممکن است واکسن کزاز دریافت کنید.

بسته به محل زخم و احتمال عفونت، پزشک ممکن است زخم را نبندد و اجازه دهد به طور طبیعی بهبود یابد. 

این فرآیند ممکن است به شما نیاز داشته باشد که زخم خود را با گاز بسته بندی کنید. اگرچه ممکن است این درمان زیبا به نظر نرسد، اما از عفونت و تشکیل آبسه جلوگیری می کند.

درمان دیگر زخم باز شامل داروهای ضد درد است. در صورت وجود عفونت یا خطر بالای ابتلا به عفونت، پزشک شما همچنین ممکن است پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری را تجویز کند. در برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

اگر قسمتی از بدن بریده شود، باید برای اتصال مجدد احتمالی به کلینیک مراجعه کرد. 

وقتی کلینیک زخم را ترک می کنید، ممکن است باند و پانسمان داشته باشید. هنگام تعویض باند و پانسمان، شستن دست ها و کار روی سطح تمیز بسیار مهم است.

قبل از پانسمان مجدد زخم را کاملا ضد عفونی و خشک کنید. پانسمان ها و باندهای قدیمی را در کیسه های پلاستیکی بیندازید.

آیا داشتن زخم باز عوارضی دارد؟

عارضه اصلی زخم باز خطر عفونت است. اگر دچار خلیدگی، پارگی عمیق یا تصادف شدید و علائم خونریزی یا عفونت قابل توجهی دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

علائم خونریزی شامل خونریزی مداوم است که به فشار مستقیم پاسخ نمی دهد. اگر نشانه عفونت در زخم داشته باشید:

• افزایش زهکشی
• چرک سبز، زرد یا قهوه ای غلیظ
• چرک با بوی بد

سایر علائم عفونت عبارتند از:

• تب بیش از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) برای بیش از چهار ساعت
• یک توده حساس در کشاله ران یا زیر بغل شما
• زخمی که خوب نمی شود

در صورت ایجاد عفونت باکتریایی، پزشک زخم را تخلیه یا جدا می کند و اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. در موارد جدی، ممکن است به جراحی برای برداشتن بافت عفونی و گاهی اوقات بافت اطراف آن نیاز داشته باشید.

شرایطی که ممکن است از زخم باز ایجاد شود عبارتند از:

فک قفلی. این عارضه در اثر عفونت ناشی از باکتری های عامل کزاز ایجاد می شود. می تواند باعث انقباض عضلانی در فک و گردن شود.

فاسیای نکروزان. این یک عفونت شدید بافت نرم است که توسط باکتری های مختلفی از جمله کلستریدیوم و استرپتوکوک ایجاد می شود که می تواند منجر به از دست دادن بافت و سپسیس شود.

سلولیت. این عفونت پوست شما است که در تماس فوری با زخم نیست.

چه زخم باز جزئی چه جدی‌ تری داشته باشید، مهم است که سریع اقدام کنید. برخی از زخم های باز را می توان در خانه درمان کرد، اما همیشه اینطور نیست.

اگر بریدگی عمیق دارید یا اگر خونریزی زیادی دارید به مراقبت پزشکی نیاز دارید. این تضمین می کند که مناسب ترین درمان را دریافت کرده و خطر عوارض و عفونت را کاهش می دهد.

زخم بریدگی و خلیدگی: 

بریدگی یا پارگی، پارگی یا شکافی در پوست است که به دلیل آسیب خارجی ایجاد می‌شود. این می تواند سطحی باشد و فقط سطح پوست شما را تحت تأثیر قرار دهد یا به اندازه کافی عمیق باشد که شامل موارد زیر باشد:

• تاندون ها
• ماهیچه ها
• رباط ها
• استخوان ها

زخم خلیدگی زخم عمیقی است که به دلیل چیزی تیز و نوک تیز مانند ناخن ایجاد می شود. سوراخ روی پوست کوچک است و زخم خلیدگی ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشد. زخم های خلیدگی به راحتی می توانند عفونی شوند. یک پزشک باید همیشه یک زخم سوراخ عمیق را بررسی کند. زخم های خلیدگی که به دلیل نیش یا پا گذاشتن روی یک قطعه فلز زنگ زده مانند میخ ایجاد می شود، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

بریدگی می تواند باعث خونریزی خارجی و داخلی شود. اگر به موقع و به درستی درمان نشود، یک بریدگی قابل توجه می تواند باعث خونریزی شدید شود. بریدگی و سوراخ شدن زخم هایی که باعث از دست دادن بیش از حد خون می شوند یا زخم هایی که به اندام ها آسیب می رسانند می توانند کشنده باشند.

علل چیست؟

شایع ترین علل بریدگی و سوراخ شدن زخم، آسیب های خارجی است که پوست را می شکند یا پاره می کند. این علل عبارتند از:

• سقوط
• تصادفات اتومبیل
• شیشه شکسته
• چاقو زدن
• برش تیغ

شایع ترین علل زخم های خلیدگی عبارتند از:

• پا گذاشتن روی یک جسم تیز مانند میخ
• گاز گرفتن
• افتادن روی چیزی تیز

اگرچه زخم های خلیدگی معمولاً خونریزی زیادی ندارند، اما مستعد عفونت هستند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که گاز گرفتن یا یک شی زنگ زده باعث زخم شده باشد. در این صورت فوراً به پزشک مراجعه کنید.

کمک های اولیه برای زخم های بریدگی ها و خلیدگی:

زخم های بریدگی ها یا خلیدگی که جزئی هستند ممکن است در خانه درمان شوند. برای بریدگی های شدیدتر یا زخم های خلیدگی، مراقبت های پزشکی فوری ضروری است.

بریدگی:

ابتدا با پوشاندن محل بریدگی و اعمال فشار ملایم هرگونه خونریزی را متوقف کنید. اگر بریدگی خونریزی شدید دارد و نمی‌ توانید آن را متوقف کنید، فوراً به دنبال درمان پزشکی باشید.

سپس، بریدگی را با دستمال مرطوب الکلی، شستشوی ضد عفونی کننده یا آب تمیز کاملاً تمیز کنید. یک سواب پنبه ای را به پراکسید هیدروژن آغشته کنید و به آرامی آن را روی ناحیه بریدگی بغلتانید تا تمیز شود. از موچین هایی که با الکل تمیز شده اند برای از بین بردن زباله های سطح برش استفاده کنید. اگر آشغال هایی را در برش مشاهده کردید، سعی نکنید آن را بردارید. از پزشک خود کمک بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.

پس از تمیز کردن بریدگی، یک کرم آنتی بیوتیک روی آن بمالید. این می تواند از عفونت جلوگیری کرده و روند بهبود را تسریع کند. یک بانداژ را روی محل برش قرار دهید. بانداژ را هر روز و هر زمان که خیس یا کثیف شد عوض کنید.

بریدگی های عمیق تر ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشند. گزینه های درمانی برای بریدگی های عمیق شامل بخیه، منگنه یا بخیه مایع است.

همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشید.

زخم خلیدگی:

ابتدا سعی کنید با پوشاندن زخم با یک باند تمیز و اعمال فشار ملایم، خونریزی را متوقف کنید. اگر زخم به شدت خونریزی می کند و نمی توانید آن را متوقف کنید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

در مرحله بعد، با استفاده از یک دستمال الکلی کوچک، ناحیه را کاملا تمیز کنید. سعی نکنید زخم خلیدگی را بشویید. اگر متوجه شدید که باقی مانده در زخم خلیدگی، سعی نکنید آن را بردارید. اگر متوجه شدید بخشی از جسمی که باعث زخم شده است، زخم را بررسی نکنید. در عوض، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

هنگامی که پوست تمیز شد، برای جلوگیری از عفونت، از کرم آنتی بیوتیک بدون نسخه استفاده کنید. زخم خلیدگی را با باند بپوشانید. اگر بانداژ خیس یا کثیف شد، باید هر روز یا زودتر آن را عوض کنید. علائم عفونت را بررسی کنید، مانند:

• قرمزی
• تخلیه، مانند چرک از محل زخم
• گرما یا تورم در ناحیه اطراف

چه زمانی زخم بریدگی یا خلیدگی اورژانسی است؟

اگرچه بیشتر زخم‌های خلیدگی و بریدگی‌های جزئی بدون درمان فراتر از کمک‌های اولیه و مراقبت‌های خانگی بهبود می‌ یابند، برخی باید فوراً تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرند. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید:

• خونریزی شدید است، یا بعد از 10 دقیقه فشار دادن متوقف نمی شود
• احساس و عملکرد در ناحیه بریدگی یا زخم مختل می شود
• عضله، تاندون یا استخوان در معرض دید قرار می گیرد

عوارض زخم های بریدگی و خلیدگی:

عوارض احتمالی ناشی از بریدگی یا خلیدگی عبارتند از:

• عفونت زخم
• عفونت خون یا سپسیس
• قانقاریا
• قطع عضو
• از دست دادن عملکرد در ناحیه زخم
• آسیب عصبی
• آسیب اندام