اگر دیابت دارید از پاهای خود مراقبت کنید

درمان “التهابات پای دیابتی” که در 15 درصد بیماران دیابتی دیده می شود ، آسیب های طولانی مدت و آزار دهنده ای است. اگر دیابت دارید ، پا را مرتبا تمیز کنید ، حتی در خانه با پای برهنه راه نروید!

همانطور که در مقالات قبلی خود بیان کردیم ، “دیابت” یکی از مهم ترین مشکلات سلامتی عمومی است که در قرن 21 جهان با آن روبرو شده است. در کشور ما ، از هر چهار بزرگسال ، یک نفر به دیابت یا دیابت پنهان مبتلا است. این بیماری ممکن است عواقب منفی در چشم ، کلیه ، انسداد عروقی و از دست دادن احساس ایجاد کند. مشکل دیگر ناشی از این بیماری “پای دیابتی” زخم بر روی پای بیماران دیابتی که بهبود آن دشوار است. یک زخم کوچک پا که در بیماران دیابتی به دلیل حساسیت به عفونت ایجاد می شود ، می تواند به راحتی ملتهب شده و به “عفونت پای دیابتی” تبدیل شود. در دیابت ، به خطر افتادن گردش خون به دلیل بیماری رگ های عروقی ، نوروپاتی که در نتیجه آسیب به اعصاب محیطی ایجاد می شود  و بنابراین کاهش حساسیت اعصاب حسی باعث عفونت پا می شود. این عفونت ها از سلولیت ساده سطحی تا استئومیلیت مزمن متغیر است.

بنابراین ، چه کسانی از نظر پای دیابتی در معرض خطر هستند؟

20 – 15درصد بیماران دیابتی در دوره ای از زندگی خود با زخم های پای دیابتی روبرو می شوند. با مراقبت خوب ، می توان تا حد زیادی از عواقب منفی احتمالی آن جلوگیری کرد. به همین دلیل ، بسیار مهم است که بدانیم چه کسی در معرض خطر ابتلا به پای دیابتی است و بیماران این گروه باید کنترل منظمی داشته باشند. می توانیم این گروه را به شرح زیر لیست کنیم: افرادی که دارای سطح قند خون بالا هستند ، افرادی که زخم پای قبلی دارند ، کسانی که بی حسی در پا دارند ، کسانی که به دلیل دیابت آسیب کلیه دارند ، کسانی که اختلال / از دست دادن بینایی دارند ، کسانی که انسداد عروق دارند ، کسانی که کاهش تحرک مچ پا دارند، کسانی که ناهنجاری در پا دارند، کسانی که خشکی و ترک در پا دارند ، کسانی که مراقبت کافی از پا ندارند ، کسانی که به تمیز کردن پا توجه نمی کنند ، کسانی که سیگار می کشند ، افراد دارای اضافه وزن (چاقی) ، افراد 65 ساله و بیشتر از آن ، کسانی که در پاها و ناخن هاعفونت قارچی دارند، کسانی که از کفش های نامناسب استفاده می کنند یا با پای برهنه راه می روند.

علائم چیست؟

دلایل زیادی برای ایجاد زخم پای دیابتی وجود دارد. نکته مهم این است که با تشخیص مراقب باشید. زیرا بهبود این زخم ها می تواند بسیار طولانی و دردناک باشد.

سلولیت: در این مرحله ، عفونت های زیرپوستی و بافت نرم دیده می شود. اریتم ، ضایعات پوستی وجود دارد و گاهی لنفانژیت در نتیجه عفونت های استرپتوکوکی و استافیلوکوکی ایجاد می شود. در این مرحله زخم و ترشحات زخم وجود ندارد. این مرحله به آنتی بیوتیک ها حساس است و با تنظیم قند خون می توان نتیجه سریع گرفت.

عفونت های زیر جلدی و بافت نرم: ممکن است موارد اضطراری همراه با در بافت نرم در اندام باشد. به طور کلی تخلیه زخم مورد نیاز نیست. درد و حساسیت شدید را باید سندرم کمپارتمان در نظر گرفت. بافت ها کشیده نیستند و ممکن است تاول وجود داشته باشد. اگر تاول های پر از مایع وجود داشته باشد ، قطعاً تخلیه می شوند.

عفونتهای زیر جلدی و بافت نرم معمولاً قابل درمان هستند ، اما دبریدمان (برداشتن بافت آلوده) لازم است.

استئومیلیت حاد: تا زمانی که نوروپاتی محیطی وجود نداشته باشد ، در استخوان درد وجود دارد. طول مدت و موفقیت درمان در این زمینه همانند بیماران بدون دیابت است.

استئومیلیت مزمن: بسته به درجه نوروپاتی محیطی ، درد ممکن است وجود داشته باشد یا نداشته باشد. زخم های عمیق معمولاً بین انگشتان پا یا کف پا ایجاد می شوند ، خصوصاً در ناحیه ای که زمین را لمس می کند. وقتی سعی می شود منشا زخم مشخص شود ، مشاهده می شود که تا استخوان پیش رفته است. در این موارد ، درگیری استخوان معمولاً هنگام درخواست فیلم پا یا MRI مشاهده می شود. در درمان استئومیلیت مزمن ، التهاب با جراحی برطرف می شود ، این روش علاوه بر آنتی بیوتیک ها بسیار مهم است. در حین جراحی ممکن است به قطع عضو نیاز باشد. در مواردی که در این مرحله هستند ، ممکن است درمان کامل حاصل نشود ، اگرچه پیگیری و درمان بیمار ماه ها ادامه دارد. به عنوان حرف آخر ، باید بدانیم که مراقبت از پا در بیماران دیابتی بسیار مهم است و باید مانند چشم به پاها نگاه کنیم.

برای محافظت چه باید کرد؟

• اول از همه ، لازم است با کنترل منظم قند خون ، سطح قند خون را در حد طبیعی نگه دارید.
• هر روز پاها باید با آب ولرم و صابون شسته شوند ، به خصوص انگشتان پا باید با حوله نرم خشک شوند و حوله های سفید باید ترجیح داده شوند تا خونریزی یا التهاب احتمالی مشاهده شود.
• برای جلوگیری از خشک شدن یا ترک خوردن پوست استفاده از لوسیون مرطوب کننده بدن یا کرم پا ضروری است.
• بررسی هر روز پا با کمک آینه از نظر اقدامات احتیاطی مهم است. باید بررسی شود آیا تغییراتی مانند تغییر رنگ ، قرمزی ، بریدگی ، تاول زدن وجود دارد یا خیر.

Source: www.dunya.com