راه های جلوگیری از زخم پا که ممکن است در دیابت رخ دهد

زخم های پا که ممکن است در دیابت ایجاد شود یکی از ترسناک ترین موارد برای بیماران دیابتی است. از آنجا که زخم های باز شده به دلیل دیابت قابل بهبود نیستند ، این زخم ها می توانند بسیار جدی شده و باعث از دست رفتن اندام شوند. خوب ، اگر فکر می کنید چه کاری باید انجام شود و چگونه مراقبت برای عدم ایجاد زخم انجام شود ، قطعاً باید مقاله ما را بخوانید.

اگر فرد دیابتی اندازه گیری های گلوکز خون را انجام ندهد ، دیابت خود را کنترل نکند و از خود مراقبت نکند ، عفونت در پای دیابتی افزایش می یابد و به همین ترتیب ، اختلالات گردش خون و نوروپاتی ممکن است رخ دهد. در این حالت ، یک شرایط اضافی ، یک بیماری اضافی به عنوان سهمی در دیابت موجود بوجود می آید. در این حالت ، تنظیم و کنترل قند خون دشوارتر خواهد بود.

به طور خلاصه ، اگر قند خون ما به درستی کنترل نشده باشد ، ممکن است از نظر پا دچار مشکل شویم. اگر در پا دچار مشکل شویم ، می توانیم دیابت موجود را بدتر کنیم.

چگونه می توانیم احتیاط کنیم؟

اول از همه ، فرد دیابتی باید هر روز پاهای خود را با آب ولرم و صابون بشوید.
او باید مراقب باشد صابونی که استفاده می کند فاقد محتوای شیمیایی باشد.
بعد از شستشو باید آن را با آب فراوان شستشو دهد.
ولرم بودن آب بسیار مهم است ، از آنجا که برخی از بیماران دیابتی ممکن است کاهش احساس داشته باشند ، آنها نمی توانند دمای آب را با پاهای خود درک کنند بنابراین باید آب را با دست کنترل کنند.
پس از شستشو ، انگشتان پا باید به آرامی با یک حوله پنبه ای یکی یکی خشک شوند.
سپس می توانیم از کرم مرطوب کننده روی پاها استفاده کنیم. با این حال ، کرم باید زیر پا و روی آن استفاده شود و نباید بین انگشتان مالیده شود. ممکن است عفونت و قارچ در این ناحیه رخ دهد.
نباید از جوراب و کفشی که به پاها را فشار وارد می کند استفاده کنید .
به کوتاه کردن ناخن ها دقت کنید.
نباید از کفش باز استفاده کند.
تغییر رنگ پا را بررسی کنید.
می توانید هر روز با کمک آینه پاهای خود را بررسی کرده و اقدامات احتیاطی را انجام دهید.
از صندل هایی که بین انگشتان پا قرار می گیرند استفاده نکنید.
هرگز با پای برهنه راه نروید. در دریا ، در ساحل یا حتی در خانه دمپایی بپوشید.
جوراب های نخی و پشمی باید پوشیده شود و جوراب ها هر روز عوض شوند.

نوروپاتی می تواند با دیابت پیشرونده اتفاق بیفتد و در این حالت اعصاب پا آسیب دیده یا کاملاً از بین می رود. حتی ترک کوچکی که ایجاد شود ممکن است مورد توجه قرار نگیرد و ممکن است عفونت ایجاد شود.

اقدامات کوچکی که امروز انجام می دهید از مشکلات بزرگی که ممکن است در آینده تجربه کنید جلوگیری می کند. فراموش نکنید که انواع زخم ها و سوختگی ها برای شما بسیار مهم و شاید راهی برگشت ناپذیر است.

دیابت و مراقبت از پا:

در افراد دیابتی ، وقتی قند خون برای مدت طولانی بالا بماند ، ممکن است اعصاب و رگ های خونی آسیب ببینند. چنین مشکلاتی باعث از دست دادن احساس پا می شود. فرد ممکن است سوختگی ، بریدگی یا درد را احساس نکند. با نارسایی در گردش خون پا ، ممکن است زمان بهبود زخم ها طولانی شود و یک پای دیابتی ایجاد شود.

معاینه پا:

هر روز ، باید تمام سطوح پا را به دقت بررسی کنید.
شما باید نه تنها سطح بالایی پا ، بلکه قسمت پایین ، پهلو و بین انگشتان را با کمک آینه یا با کمک شخص دیگری بررسی کنید.
همچنین باید پا را از نظر تغییر رنگ ، ترک ، تاول ، پینه یا هر حالت غیر عادی دیگر بررسی کنید.

تمیزی پا:

پاها را هر روز با آب ولرم بشویید. مخصوصاً انگشتان باید کاملاً خشک شوند. پاها باید با کرم پا مرطوب شود.
هرگز از کرم مرطوب کننده برای بین انگشتان پا استفاده نکنید.
می توانید دمای آب را با دست کنترل کنید .

مراقبت از ناخن:

کوتاه کردن ناخن بعد از استحمام راحت تر خواهد بود.
بهتر است ناخن ها را با سوهان صاف کنید.
مراقب باشید گوشه ناخن هایتان را عمیق کوتاه نکنید.
به هرگونه تغییر در اطراف ناخن خود توجه کنید (مانند قرمزی ، تورم ، خونریزی)

درمان پینه و زگیل:

در صورت ایجاد پینه یا زگیل روی پاها ، از یک متخصص کمک بگیرید.
سعی نکنید خودتان پینه و زگیل ها را با پماد درمان کنید. از آنجا که این محصولات حاوی اسید هستند ، می توانند باعث آسیب بیشتر به پاهای شما شوند.