رهایی از زخم بستر چقدر طول می کشد

زخم بستر چیست؟

زخم بستر ضایعات پوستی است که در نتیجه نیروهای فشاری یا نیروهای فشاری با نیروهای برشی در مدت کوتاهی ایجاد می شوند و برای ایجاد اختلال در جریان خون در ناحیه آسیب دیده کافی است. رهایی از زخم بستر نیازمند درمان های ترکیبی است که به شدت زخم بستگی دارد.

این زخم از انواع مزمن زخم است که بر اثر وارد آمدن فشار بدن، بر نقاطی خاص از اندام به وجود می آید. زخم بستر مراحل مختلفی دارد که بسته به شدت آن، توسط پزشکان درجه بندی می شود. زخم بستر در مراحل یک تا چهار درجه بندی شده که در مرحله ی اول و دوم، تنها قرمزی و درد و یا زخم بسته است اما در صورت عدم رسیدگی به زخم باز و حتی عفونی تبدیل می شود که مراحل سوم و چهارم است. رسیدن زخم بستر به زخم باز و دردناک، به یکباره و سریعا به وجود نمی آید، بنابراین  درمان آن نیز سریع و آنی نخواهد بود و نیازمند صبر و درمان های ترکیبی است.

زخم ها می توانند از لایه های سطحی به لایه های عمیق تر پوست ، که اغلب به دلیل برجستگی های استخوانی ایجاد می شود منتقل شوند. زخم بستر را زخم فشاری نیز می نامند.

چه کسانی در معرض ابتلا به زخم هستند؟

بیماران مبتلا به اختلال در راه رفتن به دلیل هرگونه مشکل جسمی یا حافظه در معرض خطر ابتلا به زخم بستر هستند. این مسئله پزشکی عمدتا در همه شرایط  سرپایی ، بستری و مراقبت های طولانی مدت از بین می رود.

عوامل خطرساز دیگر عبارتند از: سلامت عمومی نامناسب ، سوء تغذیه و بی اختیاری ادرار ، بهداشت ضعیف ، وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین و سن بالا.

برخی از شایع ترین بیماری های مرتبط با زخم بستر ، ادامه بیماری های عروق مغزی است که بر حرکت و جهت تأثیر می گذارد ، مانند آرتریت روماتوئید متوسط ​​تا شدید.

از جمله مهم ترین استراتژی هایی که در حال حاضر در محیط های مختلف پیشنهاد شده است ، مداخلات چند عاملی برای کاهش و جلوگیری از تشکیل زخم های فشاری است.

معمولا رهایی از زخم بستر چقدر طول می کشد:

روند بهبود متفاوت است و به پیچیدگی زخم بستگی دارد.

برای تسهیل درمان و تشخیص ، زخم بستر بر اساس سیستم مرحله بندی زخم فشاری به چهار مرحله طبقه بندی می شود:

مرحله اول: قرمزی همچنان ادامه دارد

در این مرحله ، پوست آسیب دیده معمولاً در ناحیه استخوانی سالم می ماند. پوست افراد رنگدانه تیره ممکن است رنگ پریده به نظر نرسد ، اما در مورد ضایعه ، رنگ آن ممکن است با محیط آسیب دیده متفاوت باشد.

این ناحیه ممکن است دردناک ، سخت باشد ، اغلب در دمایی متفاوت از پوست مجاور.

در زخم بستر مرحله ی اول، معمولا قرمزی و حالت له شدگی پوست دیده می شود که به دلیل فشار بر ناحیه ی مورد نظر بدن است. زخم بستر در این مرحله بسته به شرایط پزشکی فرد مانند وزن، سن، میزان چربی زیر پوست، حساسیت پوست، شرایط قرار گرفتن بیمار و … ممکن است طی چند روز یا حتی چند ساعت ایجاد شود.

رهایی از زخم بستر در مرحله ی اول :

اگر در این مرحله متوجه زخم بستر خود یا فردی دیگر شدید، اقدام به جابجایی بیمار کنید. جابجایی مرتب با برداشتن فشار از نقاط تحت فشار بدن، می تواند در همینجا زخم بستر را متوقف کند. اگر مقدار فشار کم باشد، ظرف چند ساعت حالت های زخم بستر مرحله اول از بین می رود. در صورتی که با جابجایی بیمار، همچنان قرمزی یا رنگ پریدگی در ناحیه ی تحت فشار، درد یا حالت بی حسی وجود دارد، بهتر است با پرستار یا پزشک مشورت کنید تا در صورت لزوم پماد و داروهای مورد نیاز را تجویز کند.

 

مرحله دوم: تغییر رنگ جزئی پوست یا از بین رفتن بافت

در این مرحله ، پوست ممکن است به صورت زخم سطحی بدون مرگ بافت باز شود.

ضایعه همچنین ممکن است به عنوان یک منطقه سالم یا پاره شده ظاهر شود. می تواند خشک ، کم عمق یا کم عمق بدون کبودی یا مرگ بافت باشد.

این سطح زخم، منطقه آسیب دیده به احتمال زیاد دردناک و صاف است.

در بسیاری از بیماران به دلیل نبود حس در اندام ها، مانند افراد با معلولیت و فلج در اندام، افرادی که در کما هستند و یا افرادی که قادر به تکلم نیستند، زخم بستر در مرحله ی اول تشخیص داده نمی شود. در مرحله ی دوم نیز همچنان درمان می تواند به آسانی با جایجایی بیشتر بیمار، ماساژ و فیزیوتراپی، یا کرم و پماد ها انجام شود و ظرف چند روز برطرف شود.

مرحله سوم: اختلال در کل پوست

از دست دادن کامل پوست زمانی اتفاق می افتد که ضایعه بدون قرار گرفتن در معرض استخوان ، تاندون یا ماهیچه به چربی زیر جلدی عمیق  می رسد.

بافت مرده ممکن است بدون پنهان کردن عمق با از دست دادن پوست همراه باشد. همچنین ممکن است عوارض دیگری مانند فرسایش پوست وجود داشته باشد.

عمق زخم بسته به ناحیه بدن آسیب دیده متفاوت است. برخی از نمونه ها می توانند گوش ، قسمت تحتانی سر و قسمت دیستال پاها باشند که در آن بافت چربی زیر جلدی وجود ندارد.

وقتی زخم بستر به مرحله ی سوم برسد، زخم باز دردناک وجود دارد که باید مورد درمان سریع و تخصصی قرار بگیرد. در پروسه ی درمان، همچنان جابجایی برای برداشته شدن فشار اهمیت زیادی داشته و پس از آن باید داروهای لازم برای جلوگیری از عفونت زخم و درمان زخم باز اعمال شود. اعمال پانسمان زخم بستر نیز بسیار مهم بوده و می تواند هم فرآیند درمان را تسریع کند و هم شرایط را برای بیمار آسان تر کرده و درد را کاهش دهد.

درمان بسته به محل زخم و شدت آن و هم چنین شرایط سلامتی بیمار، می تواند 2 الی 4 هفته طول بکشد.

مرحله چهارم: از بین رفتن کامل بافت

وقتی ضایعه استخوان ، تاندون یا ماهیچه را نمایان می کند ،   از دست دادن کامل بافت  وجود دارد. ممکن است بافت مرده یا آبسه وجود داشته باشد. معمولاً فرسایش پوست وجود دارد.

عمق زخم بسته به محل تشریحی آن در ضایعه با مرحله سوم متفاوت است ، اما تفاوت در این است که زخم مرحله چهارم می تواند به داخل ماهیچه ها و ساختارهایی مانند تاندون ها ، کپسول مفصل و فاسیا گسترش یابد.

در این مرحله ، التهاب استخوان ، معروف به استئومیلیت ، امکان پذیر است. ماهیچه ها و استخوان های نمایان شده را می توان مستقیماً  دید.

درمان زخم بستر مرحله چهار

رهایی از زخم بستر در این مرحله نیازمند تخصص در مورد زخم، داروهای بیشتر، پانسمان های تخصصی یا حتی در مواردی جراحی است. این که زخم در چه محلی به وجود آمده و بیمار چه شرایط جسمی ای دارد، در زمان رهایی از زخم بستر مرحله چهارم موثر است. با اعمال درمان های ترکیبی یعنی جابجایی بیمار، داروهای موضعی، خوراکی و تزریقی، دبریدمان زخم در صورت نیاز، اعمال پانسمان تخصصی زخم بستر و تغذیه ی مناسب بیمار، زخم بستر مرحله ی چهار بین 2 هفته تا حتی چند ماه شروع به بهبود می کند.

رهایی از زخم بستر در این مرحله نیاز به صبر و پشتکار زیادی داشته و باید حتما تحت نظر متخصص زخم یا حتی به صورت بستری در درمانگاه و بیمارستان انجام شود.

مراحل اضافی :

1. دسته بندی نشده: پوست با ضخامت کامل یا عمق بافت ناشناخته

از بین رفتن کامل بافت وجود دارد و زخم، بافت مرده را به طور کامل می پوشاند. تجزیه جراحی بافت مرده یا اسکار (در صورت امکان بالینی) برای آشکار شدن پایه زخم مورد نیاز است.

تعیین عمق دشوار است ، اما معمولاً مرحله سوم یا چهارم است.

2. عمق آسیب بافت عمیق ناشناخته است

یک رنگ بنفش یا آبی تیره از پوست سالم یا یک لکه آغشته به خون به دلیل آسیب به بافت های زیرین در اثر فشار یا برش وجود دارد.

با این حال ، توجه داشته باشید که تشخیص آسیب عمیق بافت در بیماران با پوست تیره دشوار است.

سیر طبیعی ضایعه ممکن است یک تاول نازک بر روی لایه ای از زخم تیره رنگ باشد که توسط یک فاسیای نازک پوشانده شده است. گسترش می تواند سریع باشد ، لایه های اضافی بافت  حتی در حالی که بهترین درمان ارائه می شود ،می تواند در معرض دید قرار گیرد.

پس از آن ، روند بهبود می تواند از چند روز و هفته تا ماه متغیر باشد زیرا مرحله بهبود ایجاد می شود و تا ضایعه گسترش می یابد. گاهی اوقات ممکن است ضایعه خراب نشود و عوارضی ایجاد کند که ممکن است جان بیمار را به خطر بیندازد.

زخم ها در مرحله چهارم چگونه است؟

زخم های مرحله ای ممکن است به صورت یک زخم بزرگ با قرار گرفتن در معرض بافت مرده و ترشحات  اطراف ماهیچه ها ، تاندون ها و استخوان ها ، یا  بدون قرمزی ظاهر شوند.

در این مرحله احتمال استئومیلیت وجود دارد. عمق زخم بسته به محل تشریحی آن متفاوت است.

زخم های فشاری چگونه سریع ایجاد می شوند؟

این زخم ها می توانند در عرض 6-4 ساعت ایجاد شوند (برخی منابع توسعه زخم را حتی پس از یک ساعت قرار گرفتن در معرض فشار توصیف کرده اند).

بروز زخم ها در نتیجه نیروهای فشاری ناراحت کننده یا نیروهای فشاری با نیروهای برشی بر روی پوست آسیب دیده در بیمار ایجاد می شود که مانع جریان خون شده و متعاقباً باعث صدمات پوستی در سطوح مختلف می شود.

آیا باید زخم ها را با پانسمان پوشاند؟

زخم بستر باید به درستی پوشانده شود. پانسمان نه تنها با مرطوب نگه داشتن محیط زخم  ، به روند بهبود کمک می کند ، بلکه یک پوشش محافظ نیز ایجاد می کند. اما به یاد داشته باشید که پانسمان ها نباید چسبناک باشند.

لازم به ذکر است که درمان های خاصی برای پانسمان برای عوارض مختلف و ویژگی های موضعی که در سیستم مرحله بندی زخم های فشاری شرح داده شده است ، وجود دارد.

آیا وازلین برای درمان مفید است؟

طیف گسترده ای از محصولات موضعی برای زخم بستر در دسترس است. با این حال ، داده هایی وجود ندارد که اینها برای هر آسیبی موثرتر باشد.

آیا خوردن عسل به رفع زخم بستر کمک می کند؟

عسل به درمان زخم کمک نمی کند ، زیرا به عنوان یک ضد عفونی کننده طبیعی عمل می کند و دارای خواص ضد درد است.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هر درمانی که برای زخم های خاص انتخاب می شود باید پس از ارزیابی ناحیه آسیب دیده رطوبت ، ترشحات یا رشد باکتری ها انتخاب شود. همیشه با یک متخصص مشورت کنید.

بهترین راه درمان و رهایی از زخم بستر در بیماران بستری چیست؟

بهترین راه درمان زخم بستر در بیماران بستری ، اجرای اقدامات پیشگیرانه و کنترل بر این اساس است. شواهد با کیفیت متوسط ​​از بررسی های سیستماتیک مداخله ای چند عامل را برای جلوگیری از ایجاد زخم حفظ می کند. این شامل:

ارزیابی بالینی جامع مورد نیاز است. ارزیابی مکرر توسط متخصص مراقبت های اولیه انجام می شود ، که تا آنجا که ممکن است یک تیم چندرشته ای را با آموزش مداوم و استاندارد رهبری می کند.

• بهداشت خوب باید رعایت شود.
• استفاده از سطوح تکیه گاه مخصوص ، مانند بالش ، بین قسمت های بدن که به یکدیگر فشار می آورند ، مفید خواهد بود.
• همچنین لازم است بیمار به مکرر تغییر موقعیت دهد و از اصطکاک جلوگیری شود.
• به طور کلی باید یک برنامه تغذیه وجود داشته باشد.

هنگام برخورد با زخم بستر چه نکات مهمی را باید در نظر گرفت؟

برخی از نکات مهم در مراقبت از زخم بستر عبارتند از:

• ارزیابی تغذیه
• تمام استرس های ناشی از ضایعه را برطرف کنید
• از زخم ها در برابر آلودگی های احتمالی محافظت کنید.
• تغییر موقعیت مکرر هر 1 ساعت توصیه می شود. با این حال ، اینها در آزمایشات کنترل شده تصادفی مورد مطالعه قرار نگرفته اند و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
• حفظ فعالیت بیمار

آیا زخم ها می توانند باعث کبودی شوند؟

سپسیس یک بیماری پزشکی تهدید کننده زندگی است که در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت خاصی در بدن ایجاد می شود. سپسیس ممکن است پس از مجموعه زخم ایجاد شود و تصمیم برای درمان عفونت باید تصمیمی بالینی باشد.

برخی از پرچم های قرمز که در مورد مسمومیت ناشی از زخم هشدار می دهند ممکن است شامل قرمزی در ناحیه آسیب دیده ، با یا بدون سخت شدن بافت نرم ، گرما ، ترشحات چرکی یا بدتر شدن ترشحات مزمن باشد.

علائم اضافی ممکن است شامل شواهدی مبنی بر بهبود بعد از دو هفته تجویز درمان مناسب ، بوی نامطبوع و ایجاد بافت نکروتیک جدید نباشد.

آیا زخم ها کشنده هستند؟

اگر زخم بستر به موقع درمان نشود ، زخم ها می توانند به یک وضعیت پزشکی جدی تبدیل شوند و زندگی بیمار مبتلا را در معرض خطر قرار دهند.