مجله پزشکی پارسامگ
چه عواملی باعث ایجاد پای دیابتی می شود؟
فهرست مطالب
عواملی که می توانند خطر زخم پای دیابتی را افزایش دهند عبارتند از:
- اختلال در عرق کردن
- پوست خشک و ترک خورده
- عفونت ناخن پا
- ناهنجاری های پا
- راه های دیگری که می تواند بر بهبود زخم دیابتی تأثیر بگذارد عبارتند از:
- کاهش هورمون های رشد و ترمیم
- کاهش تولید و ترمیم رگ های خونی جدید
- پوست ضعیف شده
- کاهش تولید کلاژن
تشخیص پای دیابتی:
چه عواملی باعث ایجاد پای دیابتی می شود؟
نوروپاتی دیابتی معمولاً از طریق علائم بیمار ، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی از نظر بالینی تشخیص داده می شود.
متخصص ممکن است ، همراه با قدرت و تنش عمومی عضلانی ، رفلکس های تاندون ، حساسیت به لمس و لرزش و معاینه فیزیکی آزمایش های خاصی را برای کمک به تشخیص نوروپاتی دیابتی انجام دهد.
با این حال ، آزمایش های دیگری نیز وجود دارد که می تواند با اندازه گیری واقعی از دست دادن عملکرد عصب ، به طور قطعی وضعیت را تشخیص دهد. سایر آزمایشات عملکرد سیستم عصبی نیز ممکن است در برخی از بیماران انجام شود. تقریباً 45 تا 50 درصد از کل بیماران دیابتی در نهایت با نوعی نوروپاتی تشخیص داده می شوند.
این آزمایشات:
تست حسی: این آزمایش غیرتهاجمی برای بیان نحوه واکنش اعصاب به تغییرات ارتعاش و دما استفاده می شود.
آزمایش هدایت عصبی: این آزمایش سرعت انتقال سیگنال های الکتریکی اعصاب در بازوها و پاها را اندازه گیری می کند. این اغلب برای تشخیص سندرم تونل کارپال استفاده می شود.
تست پاسخ عضله: این آزمایش که الکترومیوگرافی (EMG) نامیده می شود ، معمولاً با مطالعات هدایت عصبی انجام می شود. تخلیه الکتریکی تولید شده در عضلات شما را اندازه گیری می کند.
آزمایش خودمختار: ممکن است آزمایشات ویژه ای برای تعیین چگونگی تغییر فشار خون در موقعیت های مختلف و تعریق طبیعی انجام شود.
درمان پای دیابتی:
هیچ درمان شناخته شده ای برای نوروپاتی دیابتی وجود ندارد.
اهداف درمان عبارتند از:
- پیشرفت آهسته بیماری
- تسکین درد
- مدیریت عوارض و بازیابی عملکرد
چه عواملی باعث ایجاد پای دیابتی می شود؟
پیشرفت آهسته بیماری:
نگه داشتن قند خون به طور مداوم در محدوده هدف اصلی برای جلوگیری یا به تأخیر انداختن آسیب عصبی است. مدیریت خوب قند خون حتی می تواند برخی از علائم فعلی شما را بهبود بخشد. متخصص با در نظر گرفتن سن ، مدت زمان ابتلا به دیابت و سلامت کلی شما، بهترین محدوده هدف را برای شما پیدا خواهد کرد.
ممکن است نیاز به تنظیم سطح قند خون باشد. با این حال ، به طور کلی ، انجمن دیابت آمریکا سطح قند خون هدف زیر را برای بیشتر افراد دیابتی توصیه می کند:
- بین 80 تا 130 میلی گرم در دسی لیتر ، یعنی 4.4 و 7.2 میلی مول در لیتر (میلی مول در لیتر) قبل از غذا
- کم تر از 180 میلی گرم در دسی لیتر (10.0 میلی مول در لیتر) دو ساعت بعد از غذا
- سایر روش های مهم جلوگیری از بدتر شدن نوروپاتی یا سایر روش های مهم شامل کنترل فشار خون ، حفظ وزن مناسب و فعالیت بدنی منظم است.
تسکین درد:
بسیاری از داروهای تجویزی برای درد عصبی مربوط به دیابت در دسترس هستند ، اما برای همه مفید نیستند. هنگام در نظر گرفتن هر دارویی ، با متخصص خود در مورد فواید و عوارض جانبی احتمالی آن صحبت کنید تا بهترین نتیجه را برای شما پیدا کند. تمرکز اصلی در درمان نوروپاتی دیابتی تسکین درد است. در موارد خفیف ، فرد می تواند از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کند.
مدیریت عوارض و بازیابی عملکرد:
برای مدیریت عوارض ، ممکن است به مراقبت متخصصان مختلف ، مانند پزشکی که مشکلات دستگاه ادراری را درمان می کند (اورولوژیست) و یک متخصص قلب که می تواند به پیشگیری یا درمان عوارض کمک کند ، نیاز داشته باشید.
درمان مورد نیاز شما به عارضه مرتبط با نوروپاتی بستگی دارد:
مشکلات دستگاه ادراری: برخی از داروها بر عملکرد مثانه تأثیر می گذارند ، بنابراین ممکن است پزشک تغییر داروها یا متوقف کردن آن را توصیه کند. فشار دادن به ناحیه مثانه هنگام ادرار کردن یا ادرار هر چند ساعت (ادرار به موقع) می تواند به برخی از مشکلات مثانه کمک کند.
مشکلات گوارشی: برای تسکین علائم خفیف گاستروپارزی – سو هاضمه ، آروغ زدن ، حالت تهوع یا استفراغ – متخصصان توصیه می کنند وعده های غذایی کم حجم و مکرر بخورید. تغییرات رژیم غذایی و داروها می توانند به تسکین گاستروپارزی ، اسهال ، یبوست و حالت تهوع کمک کند.
فشار خون پایین هنگام ایستادن (افت فشار خون): درمان با تغییر ساده در سبک زندگی مانند پرهیز از الکل ، نوشیدن مقدار زیادی آب و تغییر آرام آرام موقعیت ها مانند نشستن یا ایستادن شروع می شود. خوابیدن با سر 6 تا 10 اینچ بالاتر از نوسانات فشار خون جلوگیری می کند. از داروهای مختلف می توان به تنهایی یا به صورت ترکیبی برای درمان افت فشار خون استفاده کرد.
اختلال در عملکرد جنسی: داروهای خوراکی یا تزریقی می توانند عملکرد جنسی را در برخی از مردان بهبود بخشند ، اما برای همه افراد ایمن و موثر نیستند.
